Al vanaf het moment dat ik vandaag wakker word, voel ik het: vandaag gaat er iets heel bijzonders gebeuren. Daarom is het even op de tanden bijten en spring ik onder een koude douche. Ik kan tenslotte niet vies aan een bijzondere dag beginnen. Op mijn gemakje loop ik naar het presidentieel paleis, waar onze minister-president Jan Peter Balkenende vandaag op bezoek komt. Ik ben wat laat, maar dat is in Suriname geen reden tot haasten. Op de uitnodiging staat zelfs dat de pers vooraf nog maar even moet bellen hoe laat de persconferentie écht begint.
Op het moment dat ik mijn voet op de rode loper zet, hoor ik ineens een geluid vanachter een palm. “Pssst.” Ik kijk recht in het gezicht van JP, er straalt paniek uit zijn ogen. Of ik hem als burger van Nederland ergens mee zou willen helpen. “Ach, als het van landsbelang is draai ik daar mijn hand niet voor om”, antwoord ik.
Met dank aan Henk Gras en Gert-Jan Peddemors.
6 opmerkingen:
Mmm, heel geheimzinnig...
Dit is deel 1 van een tweeluik, hoop ik? Want ik wil eigenlijk wel weten hoe en wat en alle sappige details natuurlijk niet te vergeten!
Ronald
He meissie,
wie is die man naast jou
Je vadertje
haha leuk groen jasje met één blauwe mouw. waar heb je het gekocht;)?
:) en dank voor je e-mail! echt een super leuk idee, en grappig dat jij ook 'een marit' hebt nu - moet je zuinig op zijn!
Hey Ing,
Stoere foto.. haha. Jan Peter! :p
Hoe gaat het slapen nu met de rumoerige straat voor de deur? Ik vind het echt leuk je verhalen te lezen.
Dikke kus, Niek.
Haaaaaaai
Thanks voor je kaartje, we hebben hem meteen opgehangen in de keuken zodat we eraan herinnerd worden hoe weinig wij eigenlijk met emmers sjouwen (laat staan gekleed in handdoek)
Handdoeken sjouwen gekleed in emmers daarentegen doen we regelmatig, voor de lol
Voor de details en andere onzin zal ik je snel weereens mailen
dikke kus Roos
Een reactie posten